TAM 47 YIL ÖNCE BİZİ EĞİTEN ÖĞRETMENİMİZLE GÖRÜŞTÜK

 RÜYET-İ CEMALULLAH'ı (Allahın Cemalini) GÖRMEK yada GÖREMEMEK. 

Bu gün sizlere belki hayatınızda bütün hücrelerinizle hissettirilmemiş bir bilgiyi paylaşacağım. Bu yaşıma sanki ilk defa duydum, yada bu kadar iliklerime kadar hissettirilmemişim. 

Vayy anam, vay bacım! bu Rabbimizin Cemal-i Şerifini görmek ne âzam mutluluk, görmemekte ne acip ızdırap verici olacakmış. 

Ahhh şu diyanet camiası mı diyelim, cami imamlarına yada vaizlerine mi diyelim niye bizlere bu kadar ehemmiyetli bir hakikati idraklarımıza ilmik ilmik işlememişler..? 

Hoca kükremiş, şunu şunu yaparsan cennettesin, yapmazsan yallah cehennem. Yahu bu metodu size kim öğtetmişse ve sizde altını üstünü doldurmadan aldığınızı olduğu gibi bizlere aktatmışsanız ne diyelim bilmiyorum ki...! 

Benim niye aklıma, fikrime, idrakime, şuuruma, kalbime ve ruhuma kadar hakkı ile nüfuz edememiş, hakkı ile imanımı Tahkik derecesine kadar çıkaramamışsınız? 

Ahhh be kardeşim; hani Yunus Emrenin; 

Cennet Cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri

İsteyene ver sen anı, bana seni gerek seni. 

Aman ha sakın ola ki cennet nimeti gözümüzde değersizleştirilmesin, elbetteki cenneti arzulayacak, cehennemin şerrinden Rabbimizin merhametine iltica edeceğiz. Bu beyitte anlatılmak istenen zirvelerin zirvesi Cemalullahı istemek. 

En son noktaya talip olmak. 

Asıl mutluluk işte bu zirde tamamlanacakmış. 

Yada Bediüzzaman Said Nursi Hz. nin; 

Gözümde ne cennet sevdası ne cehenne korkusu..

Bu zatta yine Rabbimizin Cemal-i Şerifini görmeye talip. 

Şimdi vurgulamak istediğim asıl mevzuyu yazalım. 

Böyle zatlar neden cenneti istememiş, cehennemden korkmamışlar...? Sadece Allahın rızasına talip olmuşlar? 

İŞTE SİZLERE EN İNCE ve YÜCE AYRINTILAR....! 

Cehennemin en şiddetli, en azap verici olanında cezasını çeken bir kulun ruhuna Allahın ruyet-i cemali çok çok az müşahede ettirilecekmiş. İşte o zaman asıl kıyamet burada kopuyormuş o kulun başına. Çünkü o içinde bulunduğu cehennem azabından daha dehşet azap verici olanı Cemalullahi temeşa (seytetmek) dan mahrum kalmakmış. Bakın lütfen bu kısım çok ama çok önemli. 

Asıl ayrıntı burada gizli. Cehennemin ennn azap verici katmanında yanıp erimekten çok daha dehşetli ızdırap Cemal-i pâk dan mahrum kalmak. Bu şuuru bizim bütün hüceratlarımıza kadar niye nokta nokta, imlek imlek bir kanaviçe gibi işlememişler bize dinimizi imanımızı tanıtan ve öğretenler? 

Peki Cennettekiler ilâ nihaye sonsuz mutluluğa kavuştular mı...? 

Kocamaaan bir hayırda onlar için....!!! 

Cennetin en yüksek derecesi adn, firdevs ve diğerleri ve nihayet son derecesi Peygamber aleyhimüsselam efendilerimizin. 

O efendilerimizde mutlak saadete ermiş olmuyorlar ne zamana kadar? 

İşte burda da son zirve nokta Rabbimizin Cemalini görene kadar. 

Demek ki... Biz daha daha en zirvede olana talip olmalıymışız. 

Ne cennet sevdası, nede cehennem korkusu bize ne gerek...? 

Rshmetle gani olsun, çok sevdiğim bir arkadaşım vardı kanser vesilesiyle genç yaşta vefat etti. O can kardeşimiz, bir sohbet esnasında latifkarâne demişti ki.. "ya ben cennetin hemen iç kapısının arkasına bile razıyım." Demek razı olamamalıymışız. 

Kızmam, hayıflanmam işte bundan imamlara, vaizlere. Kardeşim sen onu yapmasan cehennemdesin deyip duruyorsun belki bir asırdır. Bir analiz yap hele şuurlandırmış mı oldun. Sen hele bir hücrelerimize gir, müslümanın ötesini düşünme sal gitsin. Evvel Allah bak gör insan, insanlar, çevre, toplum, ülke ve nihayetinde cinnet halinde olan şimdi ki dünyamız cennet âlâ bir hale gelecekmi gör o zaman. 

Gardaşlar, bu günkü mevzunun ana fikri lütfen belleklerimize kazınsın. Evet cenneti arzulayalım ve çalışalım amma bu kadarla kalmayalım. Daha ötesinin de olduğunu idrak edelim. Hele bir cenneti kazanayım ötesi kolay demeyelim. Zirveye talip olalım. Yoksa Cemalullahsız sadece cennette inanın cehennemimiz olur. 

Aynı şeyi cehennem içinde düşünmeliyiz. Cehennemin en azılı, enn şiddetli katmanında yanıp kavrulsak bile Rabbimizi seyran edememenin yanında ferahlatıcı bir azap olacakmış. 

İdrak buudlarımızda ki talip olacağımız hedef buymuş meğerse. 

Gözümde ne cennet sevdası, nede cehennem korkusu, 

Bana seni gerek seni. İnşallah meramı mı anlatabilmişimdir. 

Paylaşın gardaşım, paylaşın. Bize bizden gayri dost kalmamış, zalimleştirilen bu kâinatta. Rabbim nusretini ikram buyur. Amin