TAM 47 YIL ÖNCE BİZİ EĞİTEN ÖĞRETMENİMİZLE GÖRÜŞTÜK

 BU GÜN KENDİME ÖLMEM İÇİN İZİN VERDİM.

Ne soğuk bir cümle. Hiç birimizin hoşuna gitmedi. Hatta ben bile kendime saçmaladım dedim.

Sahiden saçmaladım mı?

Hiçte değil!

Doğru söyler söylemez dokuz değil, dokuzyüz köyden kovuldum.

İyi de! Bu kaçış nereye kadar? 

İllâ ki Hakikat alnımızın çatına gelip çarpacak.

Bu güne, bir rahatsızlığım için hastaneden rendevu almıştım. Sabah dokuz gibi Aman Rabbim nasıl bir yağmur başladı ki........

Estağfurullah..Allahu ekber, Lâilaheillah...Eşhedü enlâ........

Yani bu kadar ha...Rabbim bu nasıl şiddetli bir yağmurdu böyle.

Aynı pisik (kedi) yavrusu gibi oldum. Vallah anam olsa koşup göğsüne sığınacaktım. 10.30'a aldığım randevuyü  hemen iptal ettim. Aboovvv kimin yüreği yeter! değil hastahaneye gitmeye, dış kapıdan bir adım atmaya.

Anam, babam böyle şiddetli yağmuru birde tee 1999 un İstanbul depreminde yaşamıştık. Binanın içinde de kalmaya korkuyorsun, dışarıya canını atıp selamete çıkayım da diyemiyorsun.

Acziyettt....Acziyettt...! Aynı hemde tıpkısı o kocaman kocaman cüsseli adamlar bile ( ben kendimim ufak tefeğim de ) aff buyursunlar ama sanki ezile ezile fare yavrusu, yada küçük pisik eniği gibi oluverdiler. Ben gibi kırıntılar da nokta kaldık herhâlll....

Acziyettt.! Oğlum İsmail Hakkı! Cürmün kaç m3 (metre küp) eder?

Alev olsan, ateş olsan kaç bağ otu tutuşurabilir atâşın?

Bu gün kendime ölmem için izin verdim.....!

Demek iyi yapmışım. Allahın az bi hiddetinden nev'rim döndü bee!

Nasıl da tırs'tım, ödüm koptu, nefesim kesildi, acziyetimi nasılda iliklerime kadar yaşattı Rabb-i Rahimim.

Hiç fark etmiyor, boyumuz posumuz, kilomuz ve cüssemiz ve hatta yüreğimizin bilmem kaç okka gelmesi. Fazla değil bak vallah 5 saniyecik bile Rabbimizin gadabının mini minnacık bir âmeresini görmek yetiyor da artıyor bile.

Vayyy anammm...Ödüm koptu beeee...Bursa da olup bu sabah ki yağmuru yaşayanlarla az biraz görüşme imkanım olsa ki ben mi çok korkağım da böyle abartıyorum? Ama hiç sanmam. Çünkü 99 depreminden tecrübeliyim, kıyas yapabildim. Aynıydı bu günkü de.

Ölmekkkk...!! Püffffff....Püfffff...Pırrr...Pırrr...Aha da Uçtu kuş...!

Bir varmışşş...Bir yokmuş.....! Hay Allah! İsmail Hakkı demin yanımdaydı ne oldu bu adama? Ne ayıp, insan az bi veda eder ya!

Ahhh dostlarımmm! biz neyin derdindeyiz? Cürmümüz kaç m3..?

İyi deee..Kaç dostum Allah taksiratını aff etsin dedi, kaç ahbabım gani gani rahmet olsun, ehh işte yinede az çok eyi bir insandı dedi?

Hepsi iki hamle....Bütün hayatımızın özeti....!!!!

Birinci hamle ölüm haberim, ikinci hamle iyi yada kötü ahvâlim.

Allah taksiratımı aff buyursun.....!

Son nefesim 5 saniye...Toprağın altına girmem azami 24 saat.

Ben 64 yaşındayım amma yaşadığım sadece 5 saniyeeee.

Sahi bu 5 saniye için değer mi....??

Deymez be dostum, varsa kuru ekmeğin mutlu ol.

Özenme dışı leziz içi leş kokulu sofralara, arabalara, saraylara!

Unutma hepsi sadece BEŞ saniye......!

BU GÜN KENDİME ÖLMEM İÇİN İZİN VERDİM.....!