ŞEYTAN ve NEFSİMİZ MÜCADELE VESİLEMİZ OLUP, ZAHİRDE DÜŞMANLARIMIZ AMA BATININ DA....???

ŞEYTAN ve NEFSİMİZ MÜCADELE VESİLEMİZ OLUP, ZAHİRDE DÜŞMANLARIMIZ AMA BATININ DA....???

Evdeyiz, namazı vakti girdi, kalkıp namaz kılmamız lazım ama bizde acaip bir yorgunluk ve hatta çok tatlı bir uyumaya isteği var.  Öyle böyle değil. Hani yatağımı özledim kabilinden. İşte tamda bu noktada, şeytan uykuyla, nefisde yorgunluk hissi ile tembelleştirip bu namaz ibadetini yapmanın önünü kesmeye çalışacak. 

Ve bizimde işte tam burada imtihanımız başlayacak. Tembellik ve uyku gafletiyle savaşımız başladı bile. 

İnşallah bu savaşı kazanırsak....! Ne olacak kâr' ımız?

~Şeytan ve nefsimizi yenmenin mükâfaatı. Zafer!

~Vaktin namazını edâ etmenin mükâfaatı. Vazife!

Şimdi, Rabbimiz bizim sevaplar kazanmamızı hak etmek için mücalede edeceğimiz bu iki varlığı (şeytan ve nefis) bize ceza olsun diye mi musallat ettirdi? Yoksa bir emek karşılığı elde etmemiz gereken sevapları kazanmamıza vesilen olan bu zahiren kötülerin en kötüsü şeytan ve nefis varlıklarını Rabbimizin rızasını elde etmemize vesilen olan iki nimet olarak mı yaratmış oldu? 

Bu iki varlığa yenilirsek zahirde düşmanlarımız,

Yenersek Batında da dostlarımız olmazlar mı?

Güzel, hasen işleri başarmamıza vesile oldular ya!

Kazanmak için savaşmak; savaşmak için düşman gerek.

Unutma! Savaşıp kazanan bütün ganimetleri hak eder. 

Biz insanların, her anımızda mücadele İçinde olmamız yatatılışımızın, yani kulluğumuzun gereğidir.

Onun içindir ki, "bir müslamanın iki günü eşit olursa ziyandadır" buyurmuş Efendimiz sav

Her yeni gün, bizim için şeytan ve nefsimizle olan o çetin savaşımızda yeni yeni mücadele taktikleri üretmekle bir adım daha ileri, hep ileri başarılarıyla dop dolu olmalı değilmidir?

Dün,100 Lâilaheillâllah ile 100 salat okudum. Bu gün, yeni bir gün; 105 tevhid ile 105 salat okumalıyım.

Dün harama az bakmıştım,bu gün bakmamalıyım gibi.