KOMŞU ÇOCUKLARINA HEDİYE EDİLEN, TANESİ 1 LİRADAN ONİKİ TANE ÇİKOLATANIN KARŞILIĞI.....!!!!
Aman Rabbim... Elhamdülillah-i âlâ küll-i hâl.
Şimdi yazacaklarımdan önce nefsimi Rabbimin hâll ve kuvvetine teslim ettim. Çünkü; yazacaklarımın sırf Lillah için olması lazım.
Şimdilerde güzel bir adet edindim ve İnşallah bu güzel alışkanlığımı aksatmadan yoluna yordamına koydum gibi çok şükür.
Kapı komşularımın toplamda 6 çocukları var. İki komşumuz da ahıskanın garibanlarından.
Her Cuma namazından döndüğümde bu çocuklara birer veya ikişer adet çikolata alıp hem zillerini çalıyor hemde sokakta şamata çıkarıp isimlerini söyleyerek benim geldiğimi hepsine hissettirip kapılara çıkmalarını sağlıyorum. Artık alıştılar, bu şamatalı sesimi duyduklarında, yine dede bize çikolata verecek duygusu oluştu onlarda da.
İstediğim de buydu zaten.
Bir Cuma günü yine her çocuğa ikişer çikolata verdim, minik olanları sevdim, öptüm, büyüklerle az biraz hasbihal ettim.
O günün gecesinde rüyamda kendimi uçarken gördüm. Evet aleni gördüm. Basbayağı uçuyordum. Ama sırtımda da birisini taşıyordum. Benden biraz daha yaşlı ve oldukça kilolu. Bu zat benim özgürce ve daha hızlıca uçmama mani oluyordu. Yani uçmakta çok zorlanıyordum. Hatta bir ara uçmayacak kadar yoruldum ki, yüksek bir binanın terasına indim.
Fakat, gönlümden de, bu adamı keşke sırtımdan atabilsem...Pehh ne hızlı uçarım, canımın istediği her bir yerlere giderim diye de geçiriyorum.
Ama, o zatla birlikte uçmak zorunda olduğumuda biliyorum rüyamda.
Rüya ile âmel olmaz da....
Şimdi..... Kıssadan hisse....
Uçma ikramını neyle kazandım...?
1 Lira × 12 Çikolata..= 12 Lira
Hepsi bu...Bu kadar......12 Liracık.
Sırtımdaki o zat kim.......????
(sırtımdan atamadığım yüküm)
Üzerimde hakkı olan biri veya birileri diye tevil ettim kendimce.
Rabbim karşıma çıkarsa, helalleşme imkânı yaratsa diye arzuluyorum.
Bu Kıssadan alınacak Hisse.....!!!!!
Çok açık, Çok sarih..Öyle değil mi..???
Hani günahkâr bir kadın, su kuyusunun başında bekleyen köpeğe ayakkabısı ile su içerdiği için kurtuluşa ermişti ya...!!
Hahh..İşte hangi hasânemizin (hayır) Rabbimizin katında hor'a (makbul) geçeceğini biz bilemeyeceğimiz için hayrat namına önümüze çıkacak her fırsatı değerlendirmek kazancımız olacaktır.
Ama kesin'e yakın doğru sonuca ulaşmak için...; inanın en başta çocukları sevindirip memnun etmek, ondan sonrada yaşlılara hürmet edip bir iki latif iltifatlarla gönüllerini feth etmeyi amaçlamalıyız.
Haa... Hani ben uçtum dedim ya....!! Öyle hakikatte de uçacak kadar sağlam ayakkabı değilim, bilesiniz.
Vallahi doğru söylüyorum.
İnsan kendini bilmez mi..?
Sadece melekten farksız balacıkların gönüllerine girmenin manevi karşılığına müşahhas bir misal olsun diye yazdım.
Tavsiye ediyorum, sadece kendinizin ve akrabalarınızın çocuklarına teveccüh etmeyin. Asıl hazine size yabancı olan balalarda. Vallahi bak bi deneyin...!!!
Aman Rabbim... Elhamdülillah-i âlâ küll-i hâl.
Şimdi yazacaklarımdan önce nefsimi Rabbimin hâll ve kuvvetine teslim ettim. Çünkü; yazacaklarımın sırf Lillah için olması lazım.
Şimdilerde güzel bir adet edindim ve İnşallah bu güzel alışkanlığımı aksatmadan yoluna yordamına koydum gibi çok şükür.
Kapı komşularımın toplamda 6 çocukları var. İki komşumuz da ahıskanın garibanlarından.
Her Cuma namazından döndüğümde bu çocuklara birer veya ikişer adet çikolata alıp hem zillerini çalıyor hemde sokakta şamata çıkarıp isimlerini söyleyerek benim geldiğimi hepsine hissettirip kapılara çıkmalarını sağlıyorum. Artık alıştılar, bu şamatalı sesimi duyduklarında, yine dede bize çikolata verecek duygusu oluştu onlarda da.
İstediğim de buydu zaten.
Bir Cuma günü yine her çocuğa ikişer çikolata verdim, minik olanları sevdim, öptüm, büyüklerle az biraz hasbihal ettim.
O günün gecesinde rüyamda kendimi uçarken gördüm. Evet aleni gördüm. Basbayağı uçuyordum. Ama sırtımda da birisini taşıyordum. Benden biraz daha yaşlı ve oldukça kilolu. Bu zat benim özgürce ve daha hızlıca uçmama mani oluyordu. Yani uçmakta çok zorlanıyordum. Hatta bir ara uçmayacak kadar yoruldum ki, yüksek bir binanın terasına indim.
Fakat, gönlümden de, bu adamı keşke sırtımdan atabilsem...Pehh ne hızlı uçarım, canımın istediği her bir yerlere giderim diye de geçiriyorum.
Ama, o zatla birlikte uçmak zorunda olduğumuda biliyorum rüyamda.
Rüya ile âmel olmaz da....
Şimdi..... Kıssadan hisse....
Uçma ikramını neyle kazandım...?
1 Lira × 12 Çikolata..= 12 Lira
Hepsi bu...Bu kadar......12 Liracık.
Sırtımdaki o zat kim.......????
(sırtımdan atamadığım yüküm)
Üzerimde hakkı olan biri veya birileri diye tevil ettim kendimce.
Rabbim karşıma çıkarsa, helalleşme imkânı yaratsa diye arzuluyorum.
Bu Kıssadan alınacak Hisse.....!!!!!
Çok açık, Çok sarih..Öyle değil mi..???
Hani günahkâr bir kadın, su kuyusunun başında bekleyen köpeğe ayakkabısı ile su içerdiği için kurtuluşa ermişti ya...!!
Hahh..İşte hangi hasânemizin (hayır) Rabbimizin katında hor'a (makbul) geçeceğini biz bilemeyeceğimiz için hayrat namına önümüze çıkacak her fırsatı değerlendirmek kazancımız olacaktır.
Ama kesin'e yakın doğru sonuca ulaşmak için...; inanın en başta çocukları sevindirip memnun etmek, ondan sonrada yaşlılara hürmet edip bir iki latif iltifatlarla gönüllerini feth etmeyi amaçlamalıyız.
Haa... Hani ben uçtum dedim ya....!! Öyle hakikatte de uçacak kadar sağlam ayakkabı değilim, bilesiniz.
Vallahi doğru söylüyorum.
İnsan kendini bilmez mi..?
Sadece melekten farksız balacıkların gönüllerine girmenin manevi karşılığına müşahhas bir misal olsun diye yazdım.
Tavsiye ediyorum, sadece kendinizin ve akrabalarınızın çocuklarına teveccüh etmeyin. Asıl hazine size yabancı olan balalarda. Vallahi bak bi deneyin...!!!
Yorumlar
Yorum Gönder