TAM 47 YIL ÖNCE BİZİ EĞİTEN ÖĞRETMENİMİZLE GÖRÜŞTÜK

BU GÜN, DOĞUNUN MANEVİ MİMARLARINDAN ŞEHİD ŞUHEDA HASANKALE-ÇÖĞENDERLİ HACI SALİH EFEMİN EVLADI İSMAİL FAKİRULLAH EFENDİ BABA KUCAĞINA TEVDİ EDİLDİ.

İnna nillahi ve İnna ileyhi raciun.
Hacı Salih Efemin 3 erkek evladından 2.ci Hace İsmail Fakirullah Efendi (bu isim, İbrahim Hakkı Hz. nin Tillo daki mürşidinin adıdır) bu gün ebedî yurduna tevdi edildi. Allah rahmet eylesin.
Özellikle biz Pasin ovasının ve Doğu Anadolunun ahalisi gönül sultanlarımız; Hace Salih Efem, Hace Muhammed Lütfi Efem ve Kardeşi Vehbi Efemler çiğerlerimizin en makbul kanları, canlarıdır.
Bu zatlar, Allah ve Peygamber sevgilerini biz sevenlerine ve bağlılarına çokça sevdirdikleri için bizlerde bu canlarımızı ve kanlarımızı çok pek çok severiz.
Sağcısıda, solcusuda, Bi namazsızı da, beynamazsızı da, aleviside, sünniside çok sefer, çok sayarız.
Rahmetli anamdan çok duymuşumdur.
Hacı Efendi (babam) derdi ki; bu efemlerin kuzusuda, koyunuda, kediside, köpeğide çok sevimlidir. İnsanın onları da çok sevesi gelir. O mubareklerin muhabbetli sevgileri bu hayvancağızlara dahi sirayet etmiş olurdu. (devri zamanımızda buna inanmayan olursa ses çıkarmamak lazım gelir. Aşk bu işte demek lazım)

Bu duygularla dop dolu iken, öğlen namazında 70 yaşlarında Hasankaleli Hakkı adında bir zatla tanışıp hasbihal ettim tevafuken. Hasankale merkezde, galiba Sıvas Mahallesinde lise sona kadar yaşamış. Evleri Şair Nefi okuluna yakınmış.
Bende Köprüköylüyüm dedim.
(bu tanışma Bursada oluyor)
Ağabeyime sanki bir dokundum bin ahh işittim.

Dadaş sağolasın tam günümüde senle tanıştım. İçim yangın yeri, cayır cayır yanıyor.
Hayr olsun ağabeyi dedim.
Hayır, hayır ama hele bir dinle.
Buyur dedim.
İşte yukarıda yazdığım bu 3 efeme; ta sıfır yaştan babasının yüreğine çivi gibi çaktığı sevgiden, bu zatlara olan  muhabetten başladı anlatmaya.
Aman Rabbim..! Bu Hakkı ağabeyinin sevgisi benim Efemler için yüreğimde sakladığım sevgiye mi benziyor. Ben, bendeki sevgiyi neredeyse söylemeye haya ettim.
Gardaş işte bu gün bu yüzden çok hüzünlüyüm çok. Sanki öz babam, öz anam vefat etmiş gibi çok hüzünlüyüm. Hace Salih Efemin yadigarı Hacı Fakirulkah efendinin vefat ettiğini öğrendim.
Hem çok hüzünlüyüm hemde bu mubarek zatı siyasette taraf olmaya alet eden başta o iki oğullarına hemde yakınındakikere çok kızgınım.
Ağabeyi niye ya bu kadar...?

Gardaş, beni babam liseyi bitirene kadar bu üç Efemin sevgisiyle yoğurda yoğurda. Bu muhabbetle büyüttü. Bu zatlara duyduğum sevgi varya tarifi imkansız bir sevda mesabesindedir bende. O kadar şiddetle severim. Ölene kadarda seveceğim inşallah.
Bak gardaş; liseyi Hasankale de bitirdim. Üniversiteye Ankaraya gittim. Gittim ama bende manen bittim. Ne oldu, nasıl oldu, yani ağzım gözüm diyene kadar daha ikinci sınıfın başında döndüm birde kendime baktım ki azılıdan azılı bir köminist olmuşum. İşim uzunda bu dinsiz, imansızlığım 5 yıl sürdü. Mezun oldum, işe başladım, evlendim derken yavaş yavaş özüme, aslıma dönmeye başladım. Şimdide çok şükür namazlarımı aksatmıyorum inşallah.
Ama maalesef bu koministlik sonra dan kemikleşen sol eyilimde kala kaldı. Çokta şikayetçi değilim doğrusu.
Ama dedim ya 18 yaşıma kadar benim kalbimi, beynimi, yüreğimi şereflendiren Efemler; benim bu dünyada Allah, peygamber ve sahabi efendilerimizden sonra en kıymetli mücevherlerden daha kıymetli hazinelerim oldular.
Bilmiyorum ki kaç yıl oldu. Bir gün akşam eve girdim, hanım bana müstehzi müstehzi gülerek dedi ki.
Gel hele Hakkı efendi gel: hani senin yere göğe sığdıramadığın o Efem dediklerinden galiba birisinin oğlu olan bak bakalım nasıl da siyasi tarafını ilan ediveriyor.
(hanımı batı tarafındanmış)

Hızla salona geçtim, tam karşımda Fakirulkah efendi, Tayyip Erdoğanın yanında, seçim otobüsünün üzerine çıkarılmış yana yana, dim dik halkı selamlıyor.

Gardaş o günden sonra Salih Efem her aklıma geldikçe bu seçim otobüsünün üzerinde gördüğüm o silüet zihnimde hemen canlanıveriyor.  Vallahi bazen şeytanıma derimki; ulen lanet, en can alıcı yerimden yakaladın beni. Çünkü Bu silüet gözümün önünden gitsin diye Salih efemi aklıma getirmemeye çalıştığımı fark ettim bir gün.
Çıldırdım, yandım, kavruldum, Hace Fakirulkah efendiye ve tabiiki en vahimi Hace Salih Efeme bu ihaneti yapanlara hakkımı helal etmiyeceğim dedim, demektende dur olmayacağım. Ne hakla beni canımın en nadide parçalarından bir tanesi olan nurum, cananım Efemden beni uzaklaştırdılar.

Vallahi de, billahi de, benim bir türlü vaz geçemediğim sol partimin lideriylede aynı görüntüyü verseydi Allahın izni keremi ile bu hoşnutsuzluğum, bu itirazım, bu infialim değişmeyecektir inşallah.

Ne hakla umuma mal olmuş, sahiplenilmiş bu manevi öndelerimiz böyle basitliğe alet ediliyor. Bu makamın temsilcileri Sıvas Mahallesinde yaşamış İdris Efendinin oğlu sıradan bir Hakkı değil.
Onlar, Hace Salih Efendinin, onlar Hace Muhammed Lütfi Efendinin, onlar Vehbi Efendinin nesebleri.

Onlar, onlar değil, onlar kendileri değil, onlar... onlar...!

Hakkı ağabeyim, ağladı ağlayacak olmuştu ki...!
EZAN OKUNMAYA BAŞLADI.

Yanımda, Caminin merdivenlerinden çıkarken bile; Dadaş.. dadaş... Nefsim onları af ettim desede Allah bilir o 18 lik TAP TAZE HAKKİ nın kalbi, yüreği bu sorumsuz, sığ düşüncelileri asla aff edemez.
Çünkü, onlar benim en makbul servetim olan yetmiş yıllık sevgime ihanet ettiler.

Ahh.. Hace Salih efem ahh....!

Seni hakkıyle temsil edemeyenlerden çok şikayetçiyim, çok müzadaribim....!