TAM 47 YIL ÖNCE BİZİ EĞİTEN ÖĞRETMENİMİZLE GÖRÜŞTÜK

RİSK ALMAKTAN KORKAN BİR BABANIN AİLESİNE YAŞATTIĞI DRAM.

HEM DE NE KANLI DRAM Kİ......!!!!!!!!

Doğru sandığı yanlışların faturası sadece VAHŞET....Oldu..!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hiç sevmezdi Feridun bey, "risk" kokan işleri.

Ama hiç.....Öleceği güne kadar.

Ülkesinde, 1981 yılı yaşanıyordu, o da; ailesiyle birlikte bütün dünya milleti gibi    bu yer kürede dönüp duruyordu. Ama bu adamın dönüp durması cinayetten farksızdı.Hatta baştan ayağa cinayetti.

İki yetişkin oğlu, üç de oğlanlardan çok daha küçük prensesleri vardı.

Akşam daireden çıkıp eve gelene kadar atacağı her adımdan önce ayağının değeceği zemini görmeden İkinci adımını atmazdı, atamazdı.

Yani o derece korkak, o derece......

Pintimiydi,  pısırıkmıydı tam bilemedim ama; evlatlarını kendi gözünden bile sakınırdı demelere bile luzum kalmamıştır sanırım.

Onlara bir şey olacak diye tir tir titrerdi.

(Lakin asıl bela kendisi olduydu.)

Eve selametle de vardımıydı derin bir oh çekerdi.

Hemen hanımına bir selam verir,  hal hatır sorar ve üçüncü sorusu da;  ~Yemekte ne var..? olurdu.

Asla yemek seçmezdi ama bilmek isterdi önceden bu akşamki nasibinin hepsini. Yemeğe bile planlı başlardı.

Yani bu derece garantili bir mizaçtı Feridun beyin hal-i pür mel'âli...!

Hayatına bir gramlık riskli işleri dahil edemediğinden, sözüm ona, kendince; inancının çok kavi olduğunu zannetmesine rağmen, bir sefer ihtiyaç fazlası bir miktar parasını bir yıllığına götürüp faizli bir bankaya yatırmıştı.

Tek nedeni de...; Bir yılın sonunda hem ana parasının başı tehlikeye girmemiş olacak, hemde bir yılın sonunda ne kadar kazanç elde edeceğini peşinen bilmiş olacaktı.

(halbu ki hanımı;~ git döviz al demişti de; ohooo ya döviz düşerse, ya tedavülden kalkarsa...?????)

Feridun bey, vesvese üretme makinası gibi aff buyurun işte öyle mazaretler beyan eder dururdu.

Sırf bu yüzden, anasıyla 36 defa zina yapmaya eş bu pislik faize bulaşıverdi.

Garantici ya..Kendi mantığına göre; kendinde olan huyların aynılarını da çocuklarına öğretmeye çalışıp durdu.

Kim ne derse de dinlemezdi bile.

Çünki.......

Dünyadaki tek ve gerçek doğru kendi doğrusuydu.

Bir tane örnek daha verelim de bu Feridun mizaçlı insan tipinin hem kendine hemde sevdiklerine yaşattığı maddi ve manevi cinnet mislü hayatlar iyicene bir anlaşılsın.

Büyük oğlu, sanat okulunun mobilya dekorasyon bölümünü (lise) bitirdikten sonra Üniversiteyi de bilinçli olarak okumak istemedi. Tabii ki okumayı sevmediğiinden değil.

Bir an evvel kendi ekonomik özgürlüğüne kavuşmayı tercih etti. Sebebini zaten hepimiz anladık. Babası....!!!!

Büyük oğlan, güzel ve kapsamlı ve dünyadaki yenilikleri sürekli takip eden ve kendini sürekli geliştiren bir mobilya fabrikasında iş buldu.

Bir yılının sonunda çok şükür ustalık pây'sini de kazandı. Maaşı da arttı.

Tamda bu esnada, piyasada yeni bir beyaz eşyanın satıldığını duydu ve annesine sürpriz olsun diye almaya karar verdi.

~"Merdaneli Çamaşır Makinası"~

Gençler..

Bu makina küçüktü, dikey duruyordu, tam bir küp şeklindeydi. Çamışlar üstten doldurulup elektrik gücüyle yıkanırdı ama sıkmak için çamaşırlar; sürekli dönen iki merdane arasına el ile (manuel) sıkıştırılarak sularının sıkılması sağlanırdı."

Mubarek nasıl gürültülü çalışırdı ki.

Bir sağa, bir sola takk da takkk.

Ama hanımlar asla şikayet etmezdi.

Ne şikayeti azizim......!

Böyle teknoloji harikası bir ürüne sahip olduğunu yedi mahalleye yedi başak misali duyurmadan olur muydu...?? Olmaaazz....dıııı......

~Kızzz...Hatçeee taze çay demledim gelde içek.

~Anam sen dellendin mi..Bir kazan çamaşır var..Off birde o şeyli....Bezlerr.

~Gız, Allleseeen düşündüğün şeye bak.

O şeyli bezlerin sana kalsın, diğer çamaşırları kapta bize getir.

Komşusu gelir çamaşırla komşusuna;

~Anaaaa wallah aklımı yitirecemmm.

Oyyy anam yandı başım, söküldü dişimmmm. Vay anam..Anammm.

Gız sen bunu ne zaman aldııydııınnn...

Niye aldınnnn...Neyinenn aldııınnn...

( yani der ki, bende niye yook. Sende nasıl oldu. Benden önce nasıl alırsın...

Oyy nasıl aldınnn...aldında aldınnn......)

~Heriiifff.... boşadım seniii... defoolll baban gileeee........

İşte böyle..böyle olurdu..oldu da yani.

Sizin şimdi kahkahayla güleceğiniz bu alet, o zamanın teknoloji harikasıydı.

Yani mevcut halinizle şimdi uzayda yaşıyorsunuz/yaşıyoruz.Bilelim haa..

(bu icatları çıkaranlar, inşallah İman mükâfaatına mazhar olmuş olsunlar)

Evin delikanlısı, makinayı akşam getirdi muhteşem bir sevinçle. Zaten annesi de komşusundan duymuştu böyle yeni bir ürünün çıktığını.Nasıl da arzulamıştı keşke benimde böyle bir makineeem..?

Neredeee.... O mutlu günleeerrr....!

Annemiz, akşam gelen paketin açılmasıyla maazAllah, cidden aklını yitirecek kadar oldu yani.

Rüya mı bu..Gerçek mi derken....

Evde bayram havasınında havası.

Nasıl sevinmesin, doğuda yaşıyorsun; iki tane küçük beben var ve anne her gün çocuk bezi yıkıyor buz gibi çeşmenin sularında.

Bazen elleri soğuktan mosmor.

(moraran eller bizim hanımda da)

Babamız akşam eve teşrif buyurup ürünü gördüğü annn...kızılca kıyamet..

Bu ne....!!!  Kim aldı...Nasıl aldııı..Niye aldııı...Babadan habersiz aldıı...Kaç paraya aldııı...Peşin miii..Yoksa..???

Taksitli sözünü duyar duymaz fırladı attı kendini kapıya.

Hanımının, kocasının arkasından........

~Beyyyy senle alakası yoookkk..dese deeee.... giden gittiiii.....!

Bir müddet sonra at arabası yanaştı, Feridun babamız fırladı girdi içeri, kaptığı gibi makinayı (zaten küçük bir şeydi makina) alıp attı arabaya.

Yallah mesai arkadaşının  evinin bodrumuna. 

Gizledi makinayı....!!!!!

İnanılmaz.. değil mi..?...Ama gerçek...!

Eve döndü ve arslanlar gibin kükredii.

~ O makinanın son taksidi ödenene kadar benim evime gireeemeeezzz......

~Allah muhafaza, ola ki taksitlerini aksatırsak, ya icra gelirse, ya daireye ihbarname gelirse.....????

~Ya baba senetler benim adıma, senin isminin es-âme'si bile yok. Niye senin işyerine icra gelsin...Niyeee...Niye...

~Suss..sen; benin oğlumsun, benimm.

Senin babanaaa......Kimse.....diyemez.

-----------------------------------------------

Tam da yeri geldi. Sayın Erkek beyefendiler; biliyorum, bunu okuyan; içinden bir deriiin ohh çekiyordur.

Çok şükür iyi ki ben öyle değilim diye.

Hiç kusura bakmayın da, buna  gerçeklerimizden kaçmak denir.

İllâ ki hepimizin içinde az veya çok bir Feridun vardır. Bizlerinde, işte o; içimizde yakalamamız gereken Feridun ahlakını bulup tamir etmemiz lazımdır.

"BU KADAR YAZMALARIM SIRF BUNUN İÇİNDİR. RABBİM ŞAHİT Kİ..... "

Hem Vallahi önce kendi yüzüme, kendi nefsime haykırmaktayım.

Kendimizle yüzleşmemiz elzemdir.

Ben, bizim çiğerlerimizi biliriiiimmm...!

Çünkü bende hemcinsinizimmmm....!!!

Benim can gibin bir kaç arkadaşım bana her ne kadar soğan erkeği desedee; olsun yinede cinsiyetim sizden ya...! Demem ondan yani.....!

-------------------------------------------------

Delikanlı, dehşet demoralize olmuştu.

O kadar incinmişti ki, ya intihar edecek, yada babasını...... HafizanAllah.......

Tövbe Ya Rabbi......Tövbe........

Anacığının az bir zaman dilimindeki sevincini de, üzüntüsünü de zirvede yaşaması kadıncağızın taşıyamıyacağı kadar ağırdı. Makina evden kaçırılırken dizlerinin bağı artık çözülüverdiydi. Çöktü, serildi, öylece banyonun ortasına. Kızlar nasıl ağlaşdılar öyle.

Her hal anneleri ölüyor diye korktular. Hemde çok korktular.

Olup bitenlere bir anlam vermediler yavrucaklar.

Keşke almasaydım...Keşke anacığıma bu üzüntüyü yaşatmasaydım.......

Patronuyla meseleyi bu psikoloji içinde  paylaştı.

Patronu da;

~Ne intiharı düşün, nede babana zarar vermeyi.

~Ne yapayım?

~Vesâyeti veled-i red; yani nesebin reddi, soybağının reddi davası aç.

~Peki sonra?

~Babanı, babalıktan azlletmiş olursun.

Sana istesede artık karışamaz.

Hatta, sana; bir de ev hazırlarız, annen ve kardeşlerini de yanına.......

Çok rahatladı, bu ihtimalli fikir çok hoşuna gitti, akşama kadar kendini bu duruma hazırladı.

Hatta mutlu bile oldu.

Ama akşam annesi..Ahhh o annesi var ya annesiii..... Çok ama çok ağladı.....

O da anasına kıyamadı, yapamadı.

İşte böyle çok acaip ve garaib bir adamdı Feridun bey.

Elhasıl; Pinti, musibetzede, bağnaz ve yobaz ve acuze bir adamdı vesselam.

Kaç sefer hanımı, büyük oğlu ile birlikte kocasından habersiz müdürün yanına gidip, zalimin çektirdiği zulmu  anlatmıştı.

Müdür bey, ne ettiyse Feridun beyi psikiyatr'a götürmeye ikna edemedi.

~Rica ederim efendim, niye ben delimiyim ki psikoloğa gideyim.

~Lütfen ya, ayağımız, başımız, kalbimiz ağrıdığında nasıl koşuyorsak sağlık birimlerine, buda aşikâr bir hastalık, diğerlerinden ne farkı var desede....!

O mendebur herif yine aynı ısrarla;

~Ben delimiyim ki akıl hastahanesine gideyim deyip durdu.

İkinci oğluda, boy pos atmıştı.

Abisi gibi hiçte sabırlı değildi.

O, çok farklıydı.

Annesi götürdü doktora;

~Panik atak başlangıcıyla, birde hiperaktiflik var dediydi doktor.

Ailece salonda, akşam çayı içiliyordu. Sohbet esnasında abisi, baba dedi..;

~İzin verir, birde bana ve kardeşime destek olursan, patronumla da konuştum oda bize omuz verecek, kendi atölyemizi açıp ticaret hayatına çek yat imalatı yaparak başlamak istiyoruz.

Vay anamm..Ateş sana kim üflediiii...

~Neee imalat  mı...Sen miii...Senin etin nee...Budun ne...Siz beni el âleme rezil rüsvâ mı edeceksinizz...O neee..Bu ne.....Ya iflas edersen..Ya batarsan..?

Dellendi, koptu baba görünümlü zat.

Derken, toy delikanlı; abisinin yüzündeki o acı hüznü görür görmez aklı başından gitti, şuurunu kaybetti, çıldırdı da çıldırdı...

Ve önünde duran büyük demliği kaptığı gibi babasına doğru hamle yaptı.

Abisi bu durumu görür görmez yerinden fırlayıp demliğin yönü değişsin, babaya dökülmesin diye alttan öyle bir şiddetle demliğin tabanına vurdu ki.........!!!!!!

Offf anammm.... Seninin gibi babanın mekanı vallahi mezar.

Demliğin içindeki kaynar suyun hepsi o hızla kardeşinin iki gözüne çarptı.

O doktor olmadı, öbürüsü, o olmadı, daha öbürüsü...... O hastehane.Bu..

Falan şehirdeki...ki...ki....

Ve o gencecik delikanlı, kalan ömrünü âmâ olarak.......

Feridun bey, bunada doymadı.

Kızları küçük oldukları için en sağlam öğrencileriydi babalarının.

~Bak kızım, kim ne derse desin. Siz trafik lambası olmayan bir yoldan karşıya geçerken; bir sefer sağ yönünüze, birde sol yönünüze bakıp hızlıca fılayıp geçin. Ben hep böyle yaparak geçerim. Geçmez olaydın...

(doğrusu; otaban olmayan yani bölünmemiş, çift yönlü gidişli ve gelişli yolda; ilk sağa,sonra sola ve tekrar bir kez daha sağa olmalı)

Anaları ne dese, nasıl yalvarsa olmadı. Dinletemedi.

~Yanlış öğretme...Ne olur yapma....

Hani kızlar, babaya çok güvenir, çok severler denir ya..Aksi bu ya,  bu kız çocukları da babaya öyle tutkun, öyle güven duyarlardı.

Ve davet edilen belâ iki cana mal oldu.

Abla, diğer iki kardeşininde ellerinden tutarak her zaman ki gibi aynı formulü uygulayarak fırladı karşı tatafa ki......

Hız tutkunu şımarık bir  p.......ç......;

Küçücük üç bedenden ikisinin canını aldı.

Evet, evet, o yavruların bir çok âzaları asfalttan kazındı adetâ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ahhh.... Anacıkkk.... Ahhhhh......!!!

Bazı imtihanlar nasıl ağırmış meğer.

Sabır ise ne muhteşem teselli.....

ne muhteşem dayanak...

*Ey İnsan...En zor hayat benim deme,

Ne zor hayatlar varmış, şükreyle*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Daha bitmedi ki.......

Âmâ olan oğlan, bostanla tek başına yürümeye iyicene alılmıştı. Bir gün; evlerinden ikiyüz, üçyüz metre uzaktan geçen bir ırmak kolunun aktığı su vardı. Suyun üstünde ki, mesafesi bayağı uzun olan köprünün demir korkuluklarından tutunarak yürümekten çok hoşlanıyordu.

O demir parmaklıklara ulaştımı adetâ bastonu atar gibi olurdu, bir rahatlardı ki.Demir parmaklıkların sonuna kadar bastonu kullanmadığından, hem beyni hemde kolu dinlenmeye, molaya çekilirdi.

Ama bir gün.......

Gece, bir araç; taklalar atarak o köprü üstünde kaza yapıp parmaklıkların orta yerine çarparak çökertmiş........

Ertesi günde, delikanlı her zaman ki gibi parmaklıklara ulaşır ulaşmaz...... bastonunu koltuğunun arasına sıkıştırarak sol eliyle parmaklığı tutarak neşeyle yürümeye başladı.....

O, dışa ve alta doğru çukurlaşan yere gelir gelmez eli boşluğa.....Ve sırtının üstüne ırmağa düşüverdi çileli garibim.

Tam 40 yaşına kadar (23 yıl) anacığı gözleri görmeyen, omirilikten felç oğluna her gün, ama hergün; ana-oğul ağlaya sızlaya bakıverdi. 40 yaşında da kuzusunun yanları delik param parça olmuş bir halde ebedi istirahatgâhına; minik kardeşlerine tevdi (teslim) etti.

Aslında bu Feridun bey, kendine ve ailesine böyle bir felaketi yaşatacağını.......;

Hani şu garanti olsun, risk olmasın diye bir miktar parasını "FAİZ" li o,  pislik bankaya yatırmıştı ya.........

Hah işte; o hesabı açtığının daha ilk haftasında, dehşet bir rüyayla Rabbisi onu uyarmıştı.....!!!!!!¿¿¿

****Sonsuz Merhamet ve Şefkât ve Ref-et'i Hürmetine.****

Ama nerede Feridun bey gibilerinde onu idrak edip bu manevi uyarıyı hissedecek ferâset........

Yani ben gibiler gibi...

Hatta, rüyasını; manevi donanımlı, sevdiği bir zatla da paylaşmış, onun rüyasını tevil edişini bile kendince saçma bulmuştu.

Feridun beyin rüyası şu....: Çok ilginç.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"İşte bu adam, dereden tepeden aşıp, git gide, tâ hâlî bir sahrâya girdi. Birden müthiş bir sadâ işitti. Baktı ki, dehşetli bir aslan, ormandan çıkıp ona hücum ediyor. O da kaçtı. Tâ altmış arşın derinliğinde susuz bir kuyuya rast geldi. Korkusundan kendini kuyunun içine attı. Kuyunun yarısına kadar düşüp, elleri bir ağaca rast geldi, ağaca sıkıca yapıştı. Kuyunun duvarında göğermiş olan o ağacın iki kökü var. İki fare, o iki köke musallat olmuş, kemiriyorlar. Yukarıya baktı, gördü ki, aslan nöbetçi gibi kuyunun başında bekliyor. Aşağıya baktı, gördü ki, dehşetli bir ejderha kuyunun içindedir. Ejderha başını kaldırmış, adamın otuz arşın yukarıdaki ayağına takarrüb (yaklaşmış) etmiş.

Ejderhanın Ağzı, kuyu ağzı gibi geniştir. Kuyunun duvarlarına baktı, gördü ki, ısırıcı, muzır haşerât etrafını almışlar."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(Risale-i Nur 8.ci sözden alıntı)

~bu hikayenin ana fikri esas alınarak, çok iyi bir Televizyon dizisi olur. Böyle yaşanmışlıkları ibret alsın, ibret olsun, insan denen bazen canavar, bazen melek olan âdeme.~

Kökü kuruyasıca; bağnaz, yobaz, din ve İman fukarası Feridun bey.....

2001 da alzheimer olup, ölü gibi oldu. İstesede ilişemez, zarar veremez oldu. Lakin, onun bu cinnet hayatı; sözüm ona kendinden dahi koruyup, kolladığı üç evlatcığının canına mal oldu.

Geride kalanlar halen daha yaşıyorlar ammma...........Pehhhhh.........İşte.....

Aman Allahımmm..Estağfurullah.